ontspanning en het paradepaardje Lephard Mountain game reserve, 12 en 13 oktober 2015
13 oktober 2015
Ontspanning aan het zwembad op maandag 12 oktober, en als klapper op de vuurpijl ons allerlaatste verblijf van deze onvergetelijke vakantie Lephard Mountain Lodge van 13 t/m 16 oktober 2015
Maandag 12 oktober besluiten we om te ontspannen in en rond St Lucia. Het zal onze laatste dag hier zijn.
Vlak voordat je St Lucia inrijdt hadden we een bord met "butterfly garden" gezien dus wilden we daar wel een kijkje gaan nemen in de ochtend.
Daar aangekomen betaalden we 35 rand pp voor de entree. Eenmaal binnen was het toch niet wat we er ons van voorgsteld hadden: mooie bloemen en een verscheidenheid aan vlinders. Al met al waren er struiken en bomen, en we hebben alles bij elkaar 5 soorten vlinders gezien..... ach niet alles kan op en top zijn.
Terug bij het guest house hebben we heerlijk in het zonnetje gelegen en tussendoor wat afkoeling gezocht in het zwembad.
Al met al dus een rustig ontspannen dagje. Ook even lekker.
In de ochtend van 13 oktober was ik al vroeg wakker( zo rond 6 uur). Het Afrikaanse ritme zit er goed in.
Nadat ik uit de douche was gestapt en me tanden aan het poetsen was, hoorde ik in de slaapkamer een luid geritsel. Ik dacht gelijk, dit klopt niet want Leo is nog in diepe rust. Ik liep met tandenborstel en al de kamer in en zag daar tot mijn schrik dat er minstens 4 apen in onze kamer waren en zij probeerden het zakje japanse pinda's die op de dressoir kast had gelegen door de tralies uit naar buiten te transporteren. Doordat ik op ze af kwam lopen en in me handen klapte vlogen ze naar buiten en in no time stond uiteraard ook Leo naast zijn bed.We pakten het zakje met pinda's op en lagen het terug in de kamer. Nog geen minuut later kwamen er weer 2 apen door het hekwerk naar binnen. Samen jaagden we ze weg en uiteindelijk besloten we om de openslaande deuren dicht te doen. Toen bleef er niets anders over voor de aapjes om door de ramen naar binnen te kijken en uiteindelijk af te druipen zonder lekkere buit.
En dan ook nog te bedenken dat wij al de hele week de deuren open hebben gelaten, zowel overdag als in de nacht. Dit verklaarde dan ook wel gelijk dat wij een stuk brood kwijt waren deze week en het plastic ervan voor de deuren van onze kamer hadden gevonden.
Wat en begin van de dag!!! Zeg nou zelf, waar kom je dat nou tegen?
Na het ontbijt was het koffers pakken en afscheid nemen van Monica. Zij heeft deze week ons verblijf meer als aangenaam laten verlopen en niets was haar te gek. Een soort van "thuis" gevoel zeg maar.
Een maal op weg naar onze laatste bestemming kwamen we meer het binnenland in en de safari kriebels beginnen al te borrelen.%
Maandag 12 oktober besluiten we om te ontspannen in en rond St Lucia. Het zal onze laatste dag hier zijn.
Vlak voordat je St Lucia inrijdt hadden we een bord met "butterfly garden" gezien dus wilden we daar wel een kijkje gaan nemen in de ochtend.
Daar aangekomen betaalden we 35 rand pp voor de entree. Eenmaal binnen was het toch niet wat we er ons van voorgsteld hadden: mooie bloemen en een verscheidenheid aan vlinders. Al met al waren er struiken en bomen, en we hebben alles bij elkaar 5 soorten vlinders gezien..... ach niet alles kan op en top zijn.
Terug bij het guest house hebben we heerlijk in het zonnetje gelegen en tussendoor wat afkoeling gezocht in het zwembad.
Al met al dus een rustig ontspannen dagje. Ook even lekker.
In de ochtend van 13 oktober was ik al vroeg wakker( zo rond 6 uur). Het Afrikaanse ritme zit er goed in.
Nadat ik uit de douche was gestapt en me tanden aan het poetsen was, hoorde ik in de slaapkamer een luid geritsel. Ik dacht gelijk, dit klopt niet want Leo is nog in diepe rust. Ik liep met tandenborstel en al de kamer in en zag daar tot mijn schrik dat er minstens 4 apen in onze kamer waren en zij probeerden het zakje japanse pinda's die op de dressoir kast had gelegen door de tralies uit naar buiten te transporteren. Doordat ik op ze af kwam lopen en in me handen klapte vlogen ze naar buiten en in no time stond uiteraard ook Leo naast zijn bed.We pakten het zakje met pinda's op en lagen het terug in de kamer. Nog geen minuut later kwamen er weer 2 apen door het hekwerk naar binnen. Samen jaagden we ze weg en uiteindelijk besloten we om de openslaande deuren dicht te doen. Toen bleef er niets anders over voor de aapjes om door de ramen naar binnen te kijken en uiteindelijk af te druipen zonder lekkere buit.
En dan ook nog te bedenken dat wij al de hele week de deuren open hebben gelaten, zowel overdag als in de nacht. Dit verklaarde dan ook wel gelijk dat wij een stuk brood kwijt waren deze week en het plastic ervan voor de deuren van onze kamer hadden gevonden.
Wat en begin van de dag!!! Zeg nou zelf, waar kom je dat nou tegen?
Na het ontbijt was het koffers pakken en afscheid nemen van Monica. Zij heeft deze week ons verblijf meer als aangenaam laten verlopen en niets was haar te gek. Een soort van "thuis" gevoel zeg maar.
Een maal op weg naar onze laatste bestemming kwamen we meer het binnenland in en de safari kriebels beginnen al te borrelen.%
